Ludzie nigdy nie wiedzą, że są szczęśliwi. Wiedzą tylko kiedy, byli szczęśliwi.
Nie można być prawdziwie szczęśliwym, jeśli jednocześnie nie jest się pewnym, że sprawia się radość innym ludziom. Szczęście nie jest czymś, co można zdobyć i zatrzymać dla siebie samo. Jest gorącym, ciepłym płomieniem, który gaśnie, jeśli nie jest podtrzymywany przez ciągłe dowody, że umiejąc coś dać, dajemy to, co jest najlepsze w nas samych.
Szczęście to nie jest coś gotowego. Szczęście pochodzi z twoich własnych działań. Szczęście to nie jest cel, to sposób podróży.
Szczęście to coś więcej niż efemeryczna radość. To stan, który możemy pielęgnować każdego dnia, zamiast czekać na nie, jak na deszcz w sierpniu. Szczęście to decyzja, której dokonujemy codziennie, niezależnie od okoliczności.
Nie szukaj szczęścia, bo nigdy go tak naprawdę nie znajdziesz. Szczęście jest, jak motyl? Kiedy gonić go zaczynasz, zawsze ci wymyka się, ale kiedy przestajesz mu się przyglądać, przychodzi i siada na twoim ramieniu.
Całe nasze nieszczęście bierze się stąd, że nie umiemy sobie sami wystarczyć.
Nadmiar zajęć uwolnił mnie od myślenia o sprawach przykrych. Odzyskałam spokój i zaczęłam być tak szczęśliwa, jak dawno już nie byłam.
Jeśli wydaje Ci się, że nie dasz rady w życiu poradzić sobie z trudnościami czy słabościami to masz 100% racji wydaje Ci się. Później już tylko krok dzieli Cię od pokonania ograniczeń, które tworzymy sami w swoich głowach. Dobrze, że kwiatek nie słyszał podszeptów międzyludzkich, że to niemożliwe, że nie da rady, że skała, że nie ma warunków, że nie warto, że, że i że. Nigdy nie daj sobie wmówić, że czegoś się nie da. Da się. Tylko jeden warunek. "Słuchając własnego JA nie zagłuszającego tłumu."
Szczęście to nie cel, ale sposób podróży. Ludzie za wszystko płaczą i za to, że są nieszczęśliwi, i za to, że szczęście jest tak ulotne. Trzeba po prostu cieszyć się tym, co jest teraz.
Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy tuż przed oczyma.
A wiesz dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
