Szczęście przychodzi wtedy, gdy przestajesz narzekać na problemy, które masz i zaczynasz doceniać to jak wiele innych masz już za sobą.
Czyż możemy narodowi ofiarować większy dar nad wychowanie i wykształcenie młodzieży?
Szczęście to nie jest coś co przychodzi przypadkiem. To nie jest coś, co można znaleźć, zgubić, czy czegoś można być pełnym. Szczęście to sposób podróżowania. Sposób patrzenia na rzeczy, sposób bycia.
Nie szukaj szczęścia, bo to jest jak gonić motyla. Im bardziej gonisz, tym bardziej on unika. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, on przyjdzie i delikatnie usiądzie na twoim ramieniu.
Człowiek jest szczęśliwy tylko wtedy, kiedy kocha i coś daje. Albowiem większym szczęściem jest dawać niż brać.
Nauczyłem się, że na świecie nie ma tak dużo miłości, byśmy mogli sobie pozwolić na jej marnowanie. Choćby kropli. Jeśli
w ogóle ją znajdziemy, niezależnie od tego, gdzie ją znajdziemy, powinniśmy ją zgromadzić i cieszyć się nią, ile możemy, jak długo możemy, aż do ostatniego pocałunku.
Łatwiej uwolnić się z więzienia tyrana, niż z pęt idei.
Szczęście nie zależy od tego co się posiada, ani nawet co się jest. Zależy jedynie od tego, co się myśli.
Szczęście to nic innego, jak zdrowie i wolna chwila. Dokładnie to, co niezbędne jest do sprostania podstawowym potrzebom człowieka, do pełni i radości życia.
Szczęście to radość z nowego dnia, bezchmurne niebo w południe i słowo "kocham" na dobranoc.
