Szczęście według Dale Carnegie

 - mogę?...
- musisz?...
- chcę?...
- tak....

 Czasami to co nas otacza, nie nadąża za naszym szczęściem.

 Wojna czyni przestępców, których wiesza się w czasie pokoju.

 Szczęście nie jest kwestią zdarzeń, które nie są w naszej kontroli, ale zależy to od postaw, które decydujemy się przyjąć.

 Kiedy poszedłem do szkoły, pytali mnie, czym chcę być, gdy dorosnę. Odpowiedziałem: 'szczęśliwy'. Powiedzieli mi, że nie rozumiem zadania, a ja im, że oni nie rozumieją życia.

 Mając świadomość kruchości szczęścia, nie odtrąca się daru losu...

 Kariera jest koniem, który bez jeźdźca zjawia się przed bramą wieczności.

 Szczęście to obserwacja małych rzeczy, nie czekanie na wielkie cuda. Właściwie nie ma czegoś takiego jak wielkie momenty. Są małe chwile, które stają się wielkimi, gdy zwracamy na nie uwagę.

 Szczęście to nie cel podróży, ale sposób podróżowania. To nie coś stałego, konkretnego, ostatecznego, ale zmienna wartość, zależna od wielu czynników, zewnętrznych i wewnętrznych. Nie siedzi w rzeczach materialnych, choć często szukamy go tam. Prawdziwe szczęście jest w nas samych, w naszej duszy, sercu, umyśle. Prawdziwe szczęście to być z kimś, kogo się kocha, robić coś, co się uwielbia, i być kimś, kim się naprawdę chce być.

 Będziemy mijać się bez gestu
i bez słowa nie pamiętając,
że przez krótki czas kochaliśmy się
na zawsze. (Wisława Szymborska)