Szczęście według Dale Carnegie

 "Chciałabym, żebyś zadzwonił kiedyś do mnie w nocy i rzucił krótkie ‘Czekam w samochodzie.’. Nikt nie wiedziałby, że wyszłam, że byłeś ze mną, że spędziliśmy tę noc poza obowiązującą, realną rzeczywistością. Pojechalibyśmy w te miejsca, które stały się kiedyś nasze, przesłuchalibyśmy wszystkie te piosenki, które nadal coś znaczą, a Ty przypomniałbyś mi dlaczego to właśnie Ciebie wtedy wybrałam."

 Czy wielu zna nazwiska tych, którzy potępili Galileusza? Każdy pamięta jednak, w jakiej pracowali instytucji.

 Szczęście to nie jest kwestia intensywności lecz równowagi, porządku, rytmu i harmonii.

 To dobry czas, żeby pomyśleć o wszystkim, co się zdarzyło w tym roku i o tym, co być może zdarzy się w przyszłym. Wyciągnąć wnioski z tego, co było i zrobić plany na to, co będzie. Wszystko zaczyna się w wyobraźni. Każdy wielki projekt ma swój początek w jednej dobrej, ciepłej myśli, która rozgrzewa cię od środka. Myślę, że nie trzeba od razu planować życia na następne dwadzieścia lat. Ani nawet na dwanaście miesięcy, bo przecież nie wiadomo co przyniesie życie i czym zechce nas niespodziewanie zaskoczyć. Wiem jednak, że dobrze jest szukać inspiracji, nowych pomysłów, uczyć się nowych umiejętności i rozwijać. Rozglądać się i marzyć. Bo właśnie z tych marzeń powstają później piękne zdarzenia.

 Taka jest zasada stara - źródłem szczęścia jest ofiara. Nie to co do ust wkładane, lecz co im ofiarowane. Owszem, to szczęścia nie daje, to się tylko zowie Rajem.

 Muzyka może być środkiem do szybkiego zniszczenia społeczeństwa.

 Jest to bowiem sekret przyrody i polityki, że bezpiecznie jest zmieniać nieraz wiele mniejszych rzeczy niż jedną wielką.

 Nie szukaj szczęścia poza sobą. Szczęście nie jest miejsce, do którego trzeba gdzieś dotrzeć. Szczęście jest sposobem podróżowania. Szczęście jest tutaj i teraz, a nie tam i później.

 Najniebezpieczniejszy dla złego rządu jest zazwyczaj ten moment, kiedy zaczyna się on reformować.

 Nawet dobre ustawodawstwo nie wystarczy aby zmienić społeczeństwo.