Gdybyśmy zawsze byli świadomi wszystkiego, co nas otacza, dobra ducha, jakie mamy w środku, nie potknęlibyśmy się tak często o kamienie.
Nie dostrzegamy, co dzieje się tu i teraz, ale dostrzegamy to, co już się wydarzyło i co dopiero ma się wydarzyć. Mijają nas nieuchwytne, bezpowrotne chwile istnienia, które nie wrócą.
Rozwijaj swoją zdolność dostrzegania, aż przyswoisz sobie wszystko, co ma wartość, a odrzucisz to, co jest nietrwałe; do tego momentu, aż swe ciało uczynisz świątynią swojej duszy, a swój duch na tyle podniesiesz, że będzie zawsze w zgodzie ze swoim wyższym 'ja'.
Cierpienie to jedyna przyczyna świadomości. Bez cierpienia człowiek byłby niczym nie lepszym od kamienia.
Cierpienie jest jedyną przyczyną świadomości. Niemożliwe jest, żeby człowiek mógł dowiedzieć się, kim jest, nie cierpiąc.
Czy można sterować swoimi snami? Techniki świadomego snu i ich interpretacje
Świadome sny to możliwość kontrolowania swoich marzeń sennych. Poznaj techniki, które pomagają osiągnąć ten stan, oraz dowiedz się, jak interpretować świadome sny.
Prawdziwe ja jesteś teraz, tu i teraz. I za każdym razem, kiedy jesteś w stanie zauważyć ten moment obecności, doświadczasz siebie nie jako kogoś, kto ma swoją historię i do kogo będą przychodzić myśli, ale jako błękietnoskórą przestrzeń świadomości – jesteś wolny od czasu.
Cierpienie jest koniecznym składnikiem życia. To jak ból jest dla ciała. Bez niego być może człowiek miałby tylko puste doświadczenia, uczucia bez znaczka i świadomość bez zrozumienia.
Czy Twoje myśli sabotują Twoje szczęście? Sprawdź, jak to zmienić!
To, co dzieje się w naszej głowie, ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie i postrzeganie świata
Istnienie jest rzeczywistością, niezależnie od czyjejś świadomości. Rzeczywistość jest tym, co istnieje; świadomość jest tym, co wie; a jedno nie może istnieć bez drugiego, choć każde jest niezależne od drugiego.
Wojna to nie chciane, ale nieuchronne dziedzictwo naszej tęsknoty do pokcji niekończącej się, dlała sobie autorytetum świadomość człowieka jako zwierzęcia zdolnego do niekończącej się człowieka względem świata i samego siebie
Cóż nam bowiem pozostało z tych długich, bezkresnych przestrzeni, które przemierzaliśmy w defiladach, procesjach, pielgrzymkach, krucjatach i wyprawach, jeśli nie ten niewielki punkt w przestrzeni, który jestem ja sam, ja, ten jedyny punkt, na którym skupia się i koncentruje cała masa mojej świadomości rzeczywistości.