Transcendencja jest ontologicznym i fenomenologicznym warunkiem żeby „być” mógł rozumieć „być” i aby „być” mógł się o „być” troszczyć.
Miłość nie jest miłością, która się za zmianą skrusza, znajdzie zasłonę w chwili zaprzańcza. Miłość jest niezmienna, do czasu końca daga, choć usta i policzki tracą swoje róże.
Tempora mutantur, nos et mutamur in illis. Kiedy zmieniają się czasy, my sami także doświadczamy zmian.
Czas nigdy nie jest stracony, jeśli jest spędzony na przemyślenia, obserwację, w kontemplacji, pracy na rzecz innych, w samotności, czy w twórczości, czy służąc tym, którzy mają mniej szczęścia.
Życie nie jest krótkie, ale my marnujemy dużo czasu. Życie jest wystarczająco długie i do jego dyspozycji jest dostatecznie dużo czasu na to, aby ważne rzeczy osiągnąć, jeżeli spędzimy go dobrze.
Czas jest jak rzeka, którą nie można przekroczyć dwa razy na tym samym miejscu, zawsze płynie, niezmiennie zmieniając wszystko w swoim otoczeniu.
Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć dwa razy tego samego miejsca, bo przepływa do następnego. Czas jest nienawiązalny, niepowstrzymany, niewidzialny, nieskończony i wieczny. Czy możemy go zrozumieć? Czy możemy go zatrzymać? Czy możemy chwycić go? Czy możemy go zobaczyć? Czy możemy to przetrwać?
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Gwiazdozbiór hańby, niewinnego za młodu. Zdążywszy dojrzeć za późno, zdążyć umrzeć tak wcześnie.
Nie sztuką jest umrzeć, ale przeżyć. Czas, który każdy dostaje na życie, jest tak samo długi, tylko go inaczej wykorzystujemy. Każda chwila jest bezcenna, jeśli znamy jej wartość.
Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. Mówiąc, zazdrosny czas ucieka: korzystaj z dnia, jak najmniej ufając jutru.
Czas jest jedyną rzeczą, której nie możemy dotknąć, pojąć, a mimo to toczy się nieodwracalnie, przemijając cicho i nieubłaganie.