Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.
Czas jest jak rzeka, której nie możemy stąpać dwa razy w to samo miejsce, więc cieszmy się każdą chwilą, którą z nim spędzamy. Pamiętajmy, że nie możemy go zatrzymać ani zwolnić, stąd każda sekunda jest cenna i niepowtarzalna.
Przez większość czasu milcz, mów tylko, kiedy musisz, a i wtedy krótko.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Wybierając na co poświęcimy nasz czas, decydujemy, co tak naprawdę jest dla nas ważne. Nie odkładaj na później to, co możesz zrobić dzisiaj, ponieważ czasu nie można odzyskać.
Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.
Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą wcześniej dotknąłeś, przepłynęła i nie wróci. Nic nie jest stałe jak przepływ czasu.
Czas jest najbardziej cennym zasobem, którego nie można odzyskać. Nauczyć się go szanować to prawdziwa sztuka życia.
Czas jest najważniejszy czynnik naszego życia: każdej minuty, którą przeżywamy, nie możemy odzyskać. Dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę przeżywać pełnią serca.
Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.
