Sposób niemyślenia przemyśl, oszalej.
Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.
Próżno myśl geniuszu świat cały pozłaca, na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.
Masz pióro przy sobie?
Chciałbym opisać imiona płaczących nade mną.-
Ojciec w grobie - i matka w grobie - krewni w grobie,
Ona - jak w grobie... Więc nikt po mnie! Wszyscy ze mną!
A szubienica będzie pomnikiem grobowym.
A smutek niby mądra książka w serc żyje, I mówi wiele rzeczy, i człowiek nie gnije.
Wiem o tej potrzebie... Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu. (...)Hymn anioła w wieszcza się przelewa, zaśpiewał, naród ginie, bo poeta śpiewa.
A gdy spojrzysz iskrami twych oczu - szaleję!
Świat jest nieraz snycerzem, a serce kobiety lawą ostygłą.
A gdy spojrzysz iskrami twych oczu - szaleję!