Wiem o tej potrzebie... Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu ...

 Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.

 Nie chcę stracić ani jednego dnia bez ciebie.

 Koń ma cztery nogi. Po jednej na każdym rogu.

 Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.

 Życie jest długie, ale śmierć jeszcze dłuższa.

 Książka to nie jajko. Nie psuje się tylko dlatego, że ma parę lat.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Miesiąc minął szybko. Wolał nie zostawać na miejscu zbyt długo.