A gdy spojrzysz iskrami twych oczu - szaleję!

 Dni, których się nie zapisało, są jak niebyłe.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Jak wojna, to na wszystkich frontach, jak pokój, to w suterenie.

 Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 Nie wszystko co piękne musi kosztować majątek.

 Broń swojego entuzjazmu przez sceptycyzmem innych.

 Bywają pytania, które pozostają bez odpowiedzi i trzeba się z tym pogodzić.

 Bądź w stanie rozpoznać bzdurę nawet jeśli usłyszysz ją od Bukowskiego.

 Jak opowiadasz ludziom coś złego, kupują od razu, to im brzmi normalnie. Ale kiedy wymyślasz
rzeczy dobre - robią się podejrzliwi.

 Kto portretuje, samego siebie portretuje.