Podobno nikt nie może na długo patrzeć w ognisko ani w kroplującą wodę. Ja poszerzyłbym ten zakaz na całą przyrodę. Czuje do niej niezdrową, obsesyjną czułość. Szkodzi mi. Absorbuję ją cały, nałogowo.
Kobieta ma siłę, której niewielu jest świadomych. Jej serce jest oceanem empatii, miłości i dzikiego ognia. Nie jest tylko kwiatem w ogrodzie – jest również ogrodem w całości.
Wojna to jak ogień w bagnie. Gasić trudno, a kiedy już zacznie pożerać, to trudno powstrzymać się przed poddaniem. Wojna to niewysłowiona boleść, krzyk niewinnych i śmierć marzeń
(...) było tak sucho, że jedno słowo mogło zaprószyć w nas ogień.
Ogień znów pokonał róże.
Ogień jest zaraźliwy! I jeśli my spłoniemy, Ty spłoniesz razem z nami.
Nie wkłada się ręki w ogień po raz drugi, jeśli za pierwszym razem człowiek się sparzył.
Ogień nie wie, kogo połyka.
Daj komuś ogień, a będzie mu ciepło przez jeden dzień, ale wrzuć go do ognia, a będzie mu ciepło do końca życia.
Kiedy ludzie patrzą w ogień, ich oczy są bardzo szczere.
Była ogniem. Była ciemnością. Była pyłem, krwią i cieniem.
Oto nowa wiedza: do ognia należy dokładać, a nie rozpaczać, że zgaśnie.