Właśnie to, kto zaczyna od zera - często niewiele ma, ale wszystko, co robi, robi z całego serca. Nie pozwól na to, aby to, co nie masz, przeszkodziło Ci w docenianiu tego, co masz. Człowiek, który docenia małe rzeczy, zasługuje na więcej.
Nieważne, gdzie jesteś, ważne jest, kim jesteś. I zawsze możesz być lepszym kim jesteś, niezależnie od okoliczności, w których się znalazłeś.
Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.
Nie jesteśmy jeszcze teraz tym, kim powinniśmy być. Ale jesteśmy również daleko od tego, kim byliśmy. Kiedyś to zrozumiesz.
Głowimy się nad tym, jak zmienić świat, a zapominamy o tym, że wystarczy zmienić siebie, aby wszystko wokół zaczęło od nowa.
Powiedz sobie, że nie ma przeszkód, których nie możesz pokonać, braci i sióstr, którzy nie mogliby pokonać takich trudności, jakie ty znałeś. Zawsze będzie wiele rzeczy do zrobienia i zawsze trudno będzie je zrobić, ale oto co musisz sobie powiedzieć.
Siła woli nie jest czymś, co jest nam dane na zawsze. Siła woli jest jak mięsień - musisz go trenować, aby stał się silniejszy. Jeśli nie będziesz go ćwiczyć, osłabnie.
Stań przed siebie. Jeżeli nie możesz pomóc sobie, przynajmniej nie przeszkadzaj sobie. Głęboko w ciebie wierzę - wejdź w siebie, przysięgam na osobę, którą możesz stać się.
Spojrzenie na świat, to zawsze spojrzenie na siebie. A więc, jeżeli chcesz odmienić świat, zacznij od siebie.
Nie czekaj. Pora zawsze jest właściwa na to, by zacząć robić to, co jest prawdziwe.
Przyjaźń, podobnie jak jedność, zaczyna się od siebie. Jeśli nie jesteś w stanie życzliwości dla siebie, nie będziesz potrafił jej okazać innym. Przyjaźń zaczyna się od samodoskonalenia, od zrozumienia siebie, od akceptacji siebie. A potem jesteś w stanie otworzyć się na innych, przyjąć ich takimi, jakimi są, pokazać im życzliwość, która jest prawdziwa, a nie zależy od tego, co zyskasz w zamian.
Człowiek jest wcale nie człowiekiem, dopóki nie zdołał zakwestionować w sobie człowieka. Dać człowiekowi pełną jego miarę, to znaczy pojąć go jako problem, którego rozwiązanie oznacza zarazem przekreślenie tego, co od niego oczekujemy.