Człowiek, który ma świadomość swojej bezgranicznej miłości do Boga, stałe i niezachwiane zaufanie do Niego, już nie musi się bać niczego na tym świecie. Bóg jest jego schronieniem i siłą, wiecziście obecnym pomocnikiem w kłopotach.
Nie można czekać w nieskończoność na osiągnięcie
doskonałości. Trzeba opuścić bezpieczne schronienie i ruszyć
naprzód, padając i powstając wraz z innymi.
A przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.
(...) najlepszym schronieniem przed ludźmi jet tłum.
Bezpieczeństwo, to ostatnie schronienie łajdaków.
Tata mówił, że istnieją dwa typy ludzi: młotki i gwoździe. Sam decydujesz kim jesteś.
Nie można schronić się w bezdennej przepaści - można się w nią jedynie rzucić.
To naprawdę dziwne, że zwierzęta chcą
razem z ludźmi dzielić schronienie.
Tysiące chwil przepływają przeze mnie. Te ramiona zawsze były moim jedynym schronieniem przed światem. Być może wcześniej niedocenione, ale tak słodkie w moich wspomnieniach, teraz wydarte z mojego życia