Miłość nie jest ślepa. To my jesteśmy ślepi, kiedy kochamy. Czasami nie widzimy wad ze strachu, że nasza miłość zostanie zraniona.
"Dlaczego do człowieka dociera wiele rzeczy,
dopiero jak za późno jak już nie zaprzeczy,
że głupi że niemądrze - to mało powiedziane,
tak bardzo bym chciała wrócić do tych dni pogrzebanych,
które dawały radość tak beztroską, dziecięcą,
bo weszłam w świat dorosły z niechęcią.
Straciłam szczęście przez moje czyny decyzje,
które popełniłam dwukrotnie naiwnie.
Ile bym dała by wrócić do mej miłości,
tak piękniej i szczerej wtedy za grosz nicości,
wszystko wypełnione radością i pięknem,
Wrócić - czy realne? - Pomodlę się, kleknę..."
Mówiła ,że nie czuje się ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa i tego nie może dłużej znieść.
Przy każdym z tych zdań maleje moja - i tak już mocno zraniona - miłość do niego.
Miłością jest, że ty jesteś tym nożem, którym ja grzebię w sobie.
"Nie ma czasu na nas"- to usłyszała gdy zasypiała
gdy chciała oddać się głębokiemu snu nie mogła,
tak bardzo wtulić się w Niego chciała,
nawet dobra whisky by tu nie pomogła...
Upić się zapomnieć, nie szczęściem lecz smutkiem
napoić wszystkie zmysły by nie czuły nic
tak bardzo się boje, ale już mogę z Tobą być.”
"Tak jak Tobie nie spojrze już nikomu w oczy,
spotykam Cie tylko w snach a i tak pytam czy to Ty.
Oglądam nasze zdjęcia bo tyle pozostało,
patrzeć na nie i wspominać to jest za mało.
Chce Cie przytulić jeszcze raz poczuć tę pewność,
że jesteś że będziesz przy mnie tu na wieczność.
Bo przecież to obiecywaliśmy sobie...
szczere serce pełne dobroci - oczywiście Twoje.
Poczuć jego bicie jeszcze jeden raz,
nic nie czuje...Twego pulsu przy moim brak."
"Bo gdy serce się łamie to dusza też znika,
a bez duszy człowiek jak różdżka bez magika.
Nie ma kto żyć a szkoda umierać,
bo brak tej duszy która Twoją wspiera."