"Bo gdy serce się łamie to dusza też znika, a ...

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością, wszystkim w porównaniu z nicością, ciemnym punktem pomiędzy nicością a wszystkim. Nieskończenie daleko od zrozumienia początku i końca, całość rzeczy przekracza nasz rozum niemal tak bardzo, jak mniejszość.

 Rzeczywistość nie jest tym, co jest obiektywne, niezmienne. Jest to to, co przez nasze zmysły postrzegamy jako prawdziwe. To, jak interpretujemy otaczający nas świat, to, jak go doświadczamy. To jest nasza rzeczywistość.

 O własnych stój siłach - nie zaś podtrzymywany.

 Jedni do życia potrzebują, tylko whisky i kawior, drudzy proszą jeszcze o wodę, i chleb.

 Ludzie którzy doświadczyli Bólu i Cierpienia potrafią obdarować innego człowieka Wielką Troską i Prawdziwą Miłością

 Nikt nie rodzi się niewolnikiem, niewolnictwo to efekt naszych decyzji i wyborów. Każdy ma prawo i możliwość do życia w wolności, ale to wymaga od nas akceptacji odpowiedzialności i konsekwencji naszych działań.

 "Filozofia nie jest wykładem etyczności sporządzonym z góry, przed którego forteli magik może chronić nas jak przed czarem; filozofia to samoobsługowy rynek, na którym musimy uważnie wybierać upodobania, jakie zamierzamy zaspokajać."

 Człowiek, jako tak zwany 'dasein', to byt przekraczający samego siebie, kierujący się w stronę przyszłości. Rzeczy natomiast są, nie mają tendencji do przekraczania. Dlatego tylko człowiek ma możliwość bycia autentycznym lub nieautentycznym.

 “ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”

 Jeżeli żywi umarli to umarli sie żywią?