Wolność jest niczym – dopóki nie jest używana. Ale wykorzystywana – to potężne narzędzie.
Wolność to nie brak ograniczeń. To wolność do wyboru własnego sposobu życia, a nie ucieczka od rzeczywistości w raj utopijny.
Wolność jest prawem duszy. Każda dusza jest wolna przez swoją naturę. Dopiero narzucane jej kajdany ograniczają ją i pozbawiają prawdziwej swobody.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Wolność nie jest prawem do wszystkiego. Wolność jest prawem do tego, co pozwala myśleć na własną rękę, co daje niezależność, co czyni człowieka wolnym. Wolność, to odpowiedzialność za swoje decyzje.
Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Nigdy nic tak nie przypomina niewoli, jak wolność bez prawdy, i nic tak kipiącej prawdy, jak niewola wolności. Żyjemy na jej pograniczu, i zawsze jesteśmy nienasyceni
Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.
Żadna niewola nie jest bardziej sromotna od tej, której nie odczuwamy. Wolność jest największym skarbem człowieka, a odzyskać ją mogą tylko silni duchem.
