Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie tego, kim jesteśmy. Nie jesteśmy wolni, póki wierzymy, że nasza wolność jest limitowana przez siły zewnętrzne. Prawdziwa wolność to wewnętrzna przemiana i świadomość swojego miejsca w świecie.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
Wolność myśli jest pierwszym i najokrutniejszym prawem człowieka. Nic nie jest nam tak potrzebne jak prawda i istotą prawdy jest wolność.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Wolność to twój dom, do którego tęsknisz, lecz gdy już wrócisz do domu, masz ochotę opuścić go. Bo prawdziwa wolność to nie obecność presji, ale możliwość wyboru.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
