Wolność przede wszystkim polega na tym, że człowiek ma prawo kierować się swoim sumieniem, że nie jest zmuszany do tego, aby iść na kompromis z tym, co uważa za prawe i sprawiedliwe.
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.
Człowiek może być wolny bez bycia mężczyzną, ale nie może być mężczyzną bez bycia wolnym. Dla istnienia, światło, dla człowieka, wolność.
Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność jest niczym, jeśli nie używana jest do czynienia tego, co jest prawem. Najpierw prawo musi być wysłuchane, a później wolność; w przeciwnym razie wolność przyniesie szkodę i zniszczenie.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musi się robić tego, czego nie chce. Wolność nie jest chaosem, ale harmonią ustanowioną zgodnie z prawem i miłością. Wolność nie jest początkiem, ale końcem. Nie jest celem, ale środkiem. Wolność nie jest spełnieniem, ale zadaniem. Nie jest zdobyciem, ale dążeniem. Nie jest datkiem, ale zdobyczą. Nie jest darem, ale zdobyczą. Nie jest przywilejem, ale długiem.
Wolność jest tylko dla tych, którzy mają tyle ducha, żeby być odpowiedzialnymi. Inaczej mówiąc, trzeba mieć odwagę, aby żyć wolnością.
Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
