Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się nam podoba, ale na tym, że nie musimy robić wszystkiego, co nam się podoba. Ktoś, kto nie potrafi rządzić sobą, nie jest wolny.
Wolność to najcenniejszy dar, jakim obdarzony jest człowiek. Bez niej nie ma prawdziwego życia, gdyż to ona daje nam prawo do wyboru, myślenia, działania. Bez wolności jesteśmy jak ptaki w klatce, które nie mogą rozwinąć skrzydeł.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość zrozumiana jako równość materialna i ekonomiczna to w rzeczywistości nowoczesna forma niewolnictwa.
Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.
W chwili, gdy przestajesz bać się opinii innych ludzi - przestajesz być owcą, stajesz się lwem! Wielki ryk rodzi się w twym sercu, ryk wolności!
Nie jesteś wolny, kiedy twój rząd zezwala ci na wolność. Jesteś wolny, kiedy nie musisz prosić o pozwolenie na bycie wolnym.
