Wolność jest cennym darem, niektórzy mówią, że najcenniejszym. Wiem jedno, wolność jest jak powietrze, dopiero wtedy doceniamy jej wartość, kiedy zaczyna jej brakować.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Wolność nie jest zdolnością robienia wszystkiego, co tylko przyjdzie nam na myśl, lecz zdolnością odmówienia sobie wszystkiego, co jest złe.
Człowiek ma prawo działać jak chce, dopóki nie krzywdzi innych. W wolnym społeczeństwie nikt nie powinien zmuszać nikogo do życia według swojego wzorca.
Błogosławiony ten, kto osiągnął wolność, ale mimochodem, swym samotnym życiem, myśląc, nie walczył o nią z nami - w radości nas o nią okradał.
Ludzie mają prawo do wolności, ale wolność ma być posługą dla pokoju, dla sprawiedliwości, dla prawdy. Wolność jest tym, co wartościuje człowieka. Wolność jest wartością niewiarygodnie wielką, prawdziwą wartością człowieka.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
Wolność nie jest stanem spoczynku i bezpieczeństwa, ale nieustającym, ryzykownym zadaniem tworzenia i obrony porządku moralnego.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
