Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć jej prawdziwy cel jest otwarty dla interpretacji. Każdy z nas ma wybór, jak osiągnąć ten cel.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.
Wolność jest jak powietrze. Dopiero gdy go zaczyna brakować, człowiek zaczyna doceniać jego wartość.
Nie będziesz wiedział, czym jest wolność, dopóki nie przestaniesz uciekać od siebie samego. Wolność nie jest nieobecnością strachu, ale zdolnością do poruszania się pomimo niego.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość zrozumiana jako równość materialna i ekonomiczna to w rzeczywistości nowoczesna forma niewolnictwa.
Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcemy, ale na tym, że nie musimy tego robić, czego nie chcemy. Wolność to nie tylko prawo, ale przede wszystkim obowiązek.
Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Nigdy nie będą w stanie zrozumieć wolności ci, którzy nigdy nie musieli walczyć o jej zachowanie. Nie mogą jej docenić i nie pojmują, jak wielką wartość dla nich ma, ponieważ jeszcze jej nie stracili.
Wolność jest jak powietrze. Dopóki nie zaczyna go brakować, człowiek nie docenia, ile ono dla niego znaczy.