Najlepsza literatura nie mówi o ...
Najlepsza literatura nie mówi o najlepszych momentach ludzkości.
To musi być dla ciebie istne piekło, gdy budzisz się
codziennie rano i znajdujesz na poduszce siebie samego.
Twoja matka musiała bardzie nie lubić dzieci, gdy cię wychowywała.
Konfrontacja marzenia z rzeczywistością wypadała zawsze na korzyść marzenia.
To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.
Człowiek nigdy nie ocala się sam. Jesteśmy złączeni ze sobą jak bracia syjamscy, skronie nasze przylegają do siebie, nasz los przypieczętowany jest krążącą w nas tą samą krwią, i jeśli ta krew wycieka z żył jednych, cala wspólnota obumiera, gdyż nie może być okaleczona.
Być idiotą w oczach kretyna, to przyjemność wysoko ceniona przez znawców.
Przyszłość jest równie niezmienna, co przeszłość.
Życie wie o sprawach, o których my nie wiemy.
Sypał nam się już wąs, a wraz z nim rosło przeświadczenie, że życie jest niezmiernie trudne.
Życie to nie jest posiadanie dobrego układu kart, ale dobrze grać złym układem. Nasz los ma na tyle mało znaczenia, na ile potrafimy się do niego przystosować.
Życie to nie te dni, które minęły, ale te, które pamiętamy. To nie są chwile, które gubimy, ale te, które trzymamy. To nie są łzy, które wylewamy, ale te, które odkładamy na później. Życie to nie jest to, co mamy, ale to, co dajemy.