Opuszczam to życie nie jak ...

 ... jesteśmy niewolnikami sztuki latania.

 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Życie nie musi być doskonałe, żeby było wspaniałe.

 Z każdej tragedii rodzi się nowa siła.

 Przeżyte chwile nie giną. Nie wiemy nigdy, kiedy wypłyną z dalekiej przeszłości, by nałożyć się na to, co przeżywamy obecnie.

 Nie wiem, co było zimniejsze, metal, czy ja.

 Czytaj, czytaj, przeczytaj ponownie, módl się, pracuj, a znajdziesz.

 (...) rodzina to ciąg pokoleń. Aby trwała, każdy musi postarać się o własne drzwi, za którymi śpią dzieci.

 Cierpliwość jest garażem nadziei.