Opuszczam to życie nie jak ...
Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.
...bogacze nigdy nie marnują nawet grosza - tylko biedni są do tego zdolni.
Świeże wspomnienia w istocie nie są wspomnieniami, to wciąż jeszcze zdarzenia.
Twierdzo, zbuduję cię w sercu człowieka.
Bo tamto wcale temu nie przeszkadza, a nawet sprzyja,tak myślę.
Smutek jest zębatą istotą i powraca, kiedy tylko wypowie się szeptem jego imię.
Gdyby syn marnotrawny nigdy nie opuścił domu
- mówi mechanik- tuczone cielę żyłoby do dzisiaj.
Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.
Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.
Nasze historie zaczynają się, nim się zaczną, i trwają jeszcze po swoim zakończeniu.
Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?