Opuszczam to życie nie jak ...
Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.
Ale ja nie jestem już tym dawnym mną –
czuję, że się zmieniłem.
Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń.
Czekam na wiatr, co rozgoni. Ciemne skłębione zasłony. Stanę wtedy na RAZ. Ze słońcem twarzą w twarz. -Kora Jackowska
My, wiedzieliśmy, że trzeba umierać publicznie.
Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.
Osobowość kształtuje się nie przez piękne słowalecz pracą i własnym wysiłkiem.
Każdy był jak figura w kartach - z jednej strony do góry nogami.
Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.
Skończ swoje sprawy, nim sprawy skończą z tobą.
Wszystko, co dobre, przychodzi w swojej porze.