Opuszczam to życie nie jak ...
Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.
Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.
Kiedy człowiek widzi wokół siebie tylko doskonałość, nawet ona zaczyna w końcu nużyć.
Oto jestem w krainie wolności - myślałam - a mimo to nie jestem wolna.
Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.
Praca uodparnia na ból.
Sukces nauczyciela jest w rękach ucznia, nie odwrotnie.
Żyjcie życiem, w którym możecie się rozpoznać!
Ale właśnie te fakty, które nie pasują do całości, bywają zazwyczaj najważniejsze.
Przyłapałem się w tej samej chwili na tym,
że nie zawsze, nie zawsze oczywiście,
ale czasami, jeśli akurat śmieję się, to
dlatego, żeby po prostu nie zapłakać.
Życie to trociny i piasek.