Nie w szczęściu, ale w ...

 Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.

 Twoje serce jest tam gdzie twój skarb. Musisz odnaleźć ten skarb, aby wszystko nabrało sensu.

 [...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 Pozwól ludziom gadać, szemrać i krytykować. To, co mówią lub myślą, nie ma z tobą nic wspólnego. Zachowaj dystans. Masz prawo być sobą bez względu na sytuację. Życie stopniowo uczy, od kogo powinniśmy trzymać się z daleka.

 Nie lubię być obejmowany, bo sam lubię obejmować.

 Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion...

 (...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.

 Dziś prawdziwy czeski pisarz nie pisze krwią, tylko sadłem.

 Bez wielkiej cnoty cierpliwości nic nie dojrzewa, co ludzkie.

 Kiedy się gada, zawsze się mówi za dużo. A potem człowiek rozpamiętuje każde swoje słowo.