Ze strachu, jaki przeżywa ludzkość ...
Ze strachu, jaki przeżywa ludzkość można całkiem przyjemnie żyć; trzeba tylko o nim pisać.
Każdy wie, że grypa wprawia w przygnębienie.
Małżeństwa są postanowione w niebie.
(...) ten, kto uratuje ci życie już na zawsze jest za ciebie odpowiedzialny.
Ludzie potrafią bardzo szybko osądzać i nie potrzebują do tego dowodów.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Żyjemy nie tak, jak chcemy, lecz tak, jak potrafimy.
Z każdej tragedii rodzi się nowa siła.
Bolą mnie oczy i uszy. Oczy - od patrzenia na fałszywych ludzi. Uszy - od słuchania głupot. (Kaja Kowalewska)
Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.
Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok Ciebie w ciemności. Głaszczę Cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje Ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej. Dotyka ustami miękkich włosków na twoim karku. Zostawia kłamstwa w twoim sercu, kładzie się w nocy w twoim łóżku, wysysa światło z każdego kąta. Nie odstępuje Cię na krok, kurczowo trzyma Cię za rękę tylko po to, żeby jednym szarpnięciem pociągnąć Cię w dół, kiedy usiłujesz się podnieść.