Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść to ...

 Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.

 Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Nie prosiłem o łatwe życie, tylko o siłę, aby je przetrwać. Zwycięstwa zawsze mają smak porażek, które za nimi idą.

 Pozwoliłem jej odejść, ponieważ wiedziałem, że stać ją na kogoś lepszego, a teraz, kiedy jej nie ma, zastanawiam się, czy nie trzeba było samemu stać się kimś lepszym.

 Pewnego dnia pisanie powieści będzie równie zwyczajne, jak dawniej było ich pisanie.

 Trzeba wielkiej odwagi, by przeżyć jakoś życie.

 Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.

 Świętość to smutek.

 W drodze do uczynków, o których nawet
nie wiedzieli, że noszą je w sobie.