Trudno myśleć o szlachetności, kiedy ...

 Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.

 W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Głód to wróg, z którym cholernie trudno walczyć.

 Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.

 Przyszłość ludzi staje się jasna:będą lokajami robotów.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Te mniejsze aspiracje bez wątpienia umożliwiają lepsze przystosowanie się do życia.

 Domem Irlandczyka jest jego trumna.

 Czemu zwątpiłeś, małej wiary?