Różańca się nie odmawia, Różańcem się żyje...

 O ile wzrosłaby nasza wielkość, gdybyśmy lepiej znali naszych Wielkich.

 [...] autor nie wybiera tematów; to one wybierają jego.

 Co należy zrobić po upadku? To, co robią dzieci: podnieść się.

 Nie jest łatwo się starzeć.

 Błądzić jest rzeczą ludzką - wszystko pogmatwać potrafi tylko komputer.

 Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.

 Życie to nie jest coś, co możemy zrozumieć z książek. Bo życie, to jest coś, co trzeba zrozumieć żyjąc. To jest coś, co musisz dotknąć. Co musisz kochać. Co musisz zrozumieć. Co musisz sam przeżyć. A zrozumiesz to, dopiero gdy zrozumiesz, że nie da się tego zrozumieć.

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Życie jest naprawdę proste, ale uparcie się wszyscy staraliśmy skomplikować go.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''