Moje życie stało się pustynią.
Moje życie stało się pustynią.
Udostępnij:
Inspiracje:
W nadchodzącym Nowym Roku idź do przodu krok po kroku niech cię nadmiar kasy męczy i niech fiskus cię nie dręczy. Niech rodzina żyje w kupie resztę miej głęboko w dupie.
W osobowości nas wszystkich drzemie pewien procent nieokreśloności.
Do złego potrzeba tylko odrobiny energii; do dobrego - całego wysiłku człowieka.
Time is on our side.Czas jest po naszej stronie.
Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.
Piekło jest pełne śmiałków. Kto nie kocha życia, zwykle je traci.
Zmartwienie kropelkami w serce ludzkie ciecze,
A przecież nie jest skałą - to serce człowiecze.
Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.
Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.