Moje życie stało się pustynią.

 Ważne rzeczy nigdy nie przychodziły łatwo. Dlatego były ważne.

 Nie ma ludzi niezastąpionych. Są ludzie wyjątkowi.

 Cnota skarb wieczny, cnota klejnot drogi.

 Na pierwszy recital podarowali mi wiolonczelę. A teraz dali mi ciebie.

 Ich pieśń miłosna, zanim naprawdę rozbrzmiała, dobiegła już końca.

 Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem na ziemi.

 Nie żałuj przeszłości, dzięki niej wiesz już jakich błędów nie popełniać

 Stworzenie jest pieśnią pochwalną: sylabizowaną przez naukę, śpiewaną przez sztukę i niesioną przez życie.

 Nieszczęście jest skutkiem niemożności pozbycia się wspomnień.

 W policji nawet najszczersze przysięgi spają się jak papier w ogniu obowiązków.