Starzy wierzą we wszystko,dorośli we ...

 Określam, więc istnieję. Chcę, więc jestem.

 Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.

 Film to medium, które trywializuje, taka już jego natura.

 Nawet Francuzi nie mówią o WSZYSTKIM.

 Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.

 O najlepszym towarzystwie mówi się, że rozmowa w nim poucza, a milczenie kształci.

 Nie wolno mówić, że czegoś się nie da zrobić tylko dlatego, że się nie umie tego zrobić.

 Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.

 W samotności pragnę samotności.

 Zrozumiałam, że niektóre osoby nigdy nie będą mnie szanować i doceniać. Nie ma znaczenia kim jestem, jaka jestem, co robię, jaką mam historię życia i co osiągnęłam. Zrozumiałam, że nie ma sensu niczego udowadniać ani tłumaczyć. Szczególnie ludziom, którzy uważają się za lepszych od innych, a tak naprawdę lepsze od innych mają jedynie mniemanie o sobie. (Aleksandra Steć)