Czasem ściska nas coś w ...

 Kto pierwszy z siebie się zaśmiał, ten zapobiegł ośmieszeniu się.

 Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.

 Zobaczyłam, że jest bezbronny. Wtedy zrozumiałam, że mogę mu zaufać.

 Zawsze mnie można przytulić, kiedy nie można mnie uratować.

 Wiesz, jak to jest, skoro nie wyszło, znaczy, że za mało się starasz.

 Co ma ożyć w pieśni, zginąć powinno w rzeczywistości.

 Niewielu z nas potrafi znieść dobrobyt. Innych ludzi, rzecz jasna.

 Kto chce żyć, ten musi się odnosić do życia poważnie. Życie to nie tylko przywilej, ale i obowiązek; nie tylko dar, ale i ofiara.

 Jedno, co można zrobić, to podejść do rzeczy filozoficznie, czyli powiedzieć sobie: "srał to pies".

 Wpatrywałam się w jej bladą twarz i
wmawiałam sobie, że nie mam się czego bać.