Bogactwo i przywileje wyzwalają w człowieku niemiłe cechy.

 Mama mówi, że są tylko dwa rodzaje muzyki: dobra i zła.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Życie jest trudne, pełne zranić i zawodów. Ale kiedy przestajemy być w stanie uczyć się od cierpienia, przestajemy rosnąć.

 Największym autorem zajmujących historii jest życie.

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Uciekanie nie jest odpowiedzią.

 Ten, kto żyje w lęku, jest złamany, jeszcze zanim zacznie żyć.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Nie lekceważcie nigdy zjawisk, które wydają wam się niezwykłe. Zdarza się, że pozory mylą i że jest to fałszywy alarm, ale może też się zdarzyć, że będzie to odkrycie jakiejś ważnej prawdy.

 Nie pytaj, nawet mnie, co to jest samotność, bo nikt tego tak naprawdę nie wie.