Czuję się sam, sam, sam, chociaż otoczony…

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Moje szalone istnienie to niby piosenka; każda nowa miłość to strofka, ale Marcel to refren.

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 Myślę, że ci najsmutniejsi ludzie zawsze najbardziej starają się rozweselać innych. Bo wiedzą jak to jest gdy czujesz się kompletnie bezwartościowy. I nie chcą by nikt inny czuł się podobnie.

 Są w życiu takie momenty w których nie oczekujemy żadnych słów pocieszenia, tylko chcemy odczuć, że jesteśmy dla kogoś ważni..

 Przyszłość jest równie niezmienna, co przeszłość.

 – A jakie jest największe kłamstwo świata? – To mianowicie, że nadchodzi taka chwila, kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna nim rządzić los. W tym tkwi największe kłamstwo świata.

 Agresja to w tej pracy mus. Ludzie nie kupują akcji, akcje się im sprzedaje.

 W podróży do obranego celu szczególnie ważne jest baczne obserwowanie drogi.

 (...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.