Dum spiro, sperodopóki oddycham, nie ...

 Trząsł się i był spocony jak Szwed na wakacjach w Tunezji.

 Cywilizacja to niekończący się ciąg potrzeb, których nie potrzebujemy.

 Niespodzianki sprawiają, że życie jest możliwe.

 Czułam się jak zabawka,
którą ktoś nakręcił, a potem zostawił.

 Każda emocja, nawet najsilniejsza, w końcu mija.

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez. I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.

 Uciekam z gębą w rękach.

 Trzeba przywyknąć do tajemnic; takie jest życie.