Topiel była we mnie.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.

 Chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybrał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Czerwone maki na Monte CassinoZamiast rosy piły polską krew.

 Nienawiść dawała jej siłę.

 Zbyt stary jestem, by tylko się bawić,zbyt młody jeszcze, by nie pragnąć niczego.

 Nie warto rezygnować z małych marzeń bo to one prowadzą nas do większych

 Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.

 Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.

 Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.Tak żyć, jakby trzeba było jutro umierać.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.