(...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi.

 Wszyscy wokół są rzekomo tacy doskonali, idealni, cudowni... tacy cholernie perfekcyjni i "święci"...
Ale bliźniego swego utopiliby w łyżce wody, gdyby tylko mogli...
A ty jak powiesz czasami "kurwa", zachowasz się według nich nieodpowiednio, nie będziesz się płaszczył i zachowasz własne poglądy...
Wtedy powiedzą, że jesteś nic niewart...
Bo nie umiesz się dopasować.
Bo nie pasujesz do ich ekskluzywnie zakłamanego świata...
A Ty w takiej sytuacji, z szerokim uśmiechem na twarzy... pokaż im środkowy palec... i dalej bądź sobą!

 Naszą wartość mierzy się głównie tym, ile dobrego robimy dla innych.

 Stworzenie jest pieśnią pochwalną: sylabizowaną przez naukę, śpiewaną przez sztukę i niesioną przez życie.

 To podstawowa prawda o ludzkiej naturze,
że wszyscy kłamią. Jedyną zmienną jest to,
o czym. Mówienie ludziom, że umierają,
pozwala zobaczyć, co jest dla nich najważniejsze. Dowiadujecie się,
na czym im zależy. Za co gotowi
są umrzeć. Za co są gotowi kłamać.

 Potrzebny jest czyjś uśmiech,aby samemu też się uśmiechnąć.

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.

 Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.

 (...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ciągnąć stare.

 Komu w drogę, temu teraz.