To, co na wieki śpi, nie jest martwe...

 Co innego życie wieprza, co innego poety.

 Życie to rzecz nieskończona. Nie ma zakończenia, tak naprawdę. Proces twórczy jest procesem odkrywania, procesem ciągłym ujawniania samego siebie. Ciemnością jest nieznane, bo nie poznaliśmy całego siebie.

 Stojąc przy trumnie, wszyscy widzimy tylko to, co dobre, lub to, co zobaczyć chcemy.

 Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Bojaźń zaś i strach padł na cały lud.

 Niesprawiedliwości losu nie da się wyeliminować; trzeba się pokornie poddać i mieć po prostu nadzieję, że kiedyś nadejdą lepsze czasy.

 Szlag żeby trafił męki twórcze.

 Czasy się zmieniają i my zmieniamy się z nimi.

 Umarli są cisi .