
Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.
Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.
Cierpienia moralne przerastają cierpienia fizyczne o całą przepaść, jaka istnieje między duszą i ciałem.
Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą.
"Rozpraw się ze Swoimi problemami, zanim One się rozprawią z Tobą i pogrążą ku rozpaczy i Śmierci."
Groźba pod płaszczykiem troski.
A większą mi rozkoszą podróż niż przybycie!
„Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".
To jedna z uniwersalnych prawd:
cokolwiek by się działo, życie toczy się dalej.
Artysta, prawdziwy artysta, a nie przeintelektualizowany młynek mielący automatycznie wszystkie możliwe wariacje i perturbacje, nie powinien bać się cierpienia.
Bo czasami wynikiem prostych pytań była porażająca niemym krzykiem cisza.
Widzimy to, co chcemy widzieć. Wierzymy w to, w co chcemy uwierzyć.