Jesteśmy popędzani przez życie, ale może warto się czasem zatrzymać.

 Kiedy miałem 5 lat, moja mama zawsze mi mówiła, że szczęście jest kluczem do prawdziwego życia. Gdy poszedłem do szkoły, spytali mnie kim chcę być jak dorosnę. Odpowiedziałem, że chcę być szczęśliwy. Powiedzieli mi, że nie zrozumiałem pytania. Ja im powiedziałem, że nie rozumieją życia.

 Non mortem timemus, sed cogitationem mortisnie śmierci się boimy, lecz myśli o śmierci.

 Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie.

 Jeżeli zawędrujesz dość daleko, wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.

 Życie w cieniu podejrzeń też ma swoje blaski.

 Wszyscy ponosimy straty - i tym bardziej cenimy to, co mamy.

 Do złego potrzeba tylko odrobiny energii; do dobrego - całego wysiłku człowieka.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

 Życie jest takie krótkie, a czas upływa tak szybko. Baw się w życiu, ciesz się chwilami, żyj w pełni. Żyjemy przecież tylko raz.

 Cały świat gra komedię.