Większość ludzi gra szczerość, poddając się terrorowi poprawności.

 Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.

 Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł Bajarz. – A jeśli tak twierdzi, jest to historia z rodzaju tych, których nigdy nie opowiadam.

 To moje życie, nie twoje.
Sama piszę instrukcję obsługi.

 Czasami chciałabym, tylko, by ktoś podszedł, przytulił mnie i powiedział "Rozumiem twój ból. Wszystko się ułoży, masz tu kubek gorącej herbaty i dwa miliony dolarów".

 Ludzie mają czas na to, na co chcą mieć czas. Dzwonią, wysyłają maile, odpowiadają na wiadomości od osób, z którymi po prostu chcą rozmawiać. Nie wierz komuś, kto mówi, że jest zbyt zajęty. Gdyby chciał być przy Tobie, byłby mimo wszystko.

 Strach buduje mury zamiast mostów. A ja chcę życia pełnego mostów, a nie murów.

 I co ty na to, Dandy? Pomyślał z samozadowoleniem.

 Urodził się jako żmija, a umiera jako padalec.

 Opowieści. One czaiły się na każdym rogu. Skrzyżowaniu. Placu. Uderzały znienacka.

 Być szczęśliwym, trzeba najprzód odsunąć od siebie strach, potem żyć z umiarem, skromnie, spokojnie, oddając się pracy, którą się kocha, ale bez nadmiernego napięcia.