
Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz ...
Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.
Za dużo myślę przed snem
Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.
Jest tak: nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim, i nie brakuje nam życia, ale je trwonimy.
Życie to brutalna, zapierająca dech w piersiach zabawa – jak skakanie ze spadochronem
albo niebezpieczna górska wspinaczka.
Niektórzy z występujących w tej opowieści zginęli. Reszta przeżyła.
Ad patres(udać się) do ojców;umrzeć.
Jeśli myśli mogą zniekształcić język, to również język może zniekształcić myśli.
To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.
Kto jest zmęczony sobą, ten męczy bliźnich, oni zaś męczą jego.
Chleb jest ważny, wolność jest ważniejsza, ale najważniejsza jest niezłomna wierność i wierna adoracja.
Futro jest cmentarzem. Kobieta nie powinna nosić na sobie cmentarza.