Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz ...
Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.
Udostępnij:
Inspiracje:
Samotność zmusiła mnie, bym z samego siebie uczynił sobie towarzysza.
O zmarłych należy tylko mówić dobrze,albo nie mówić nic.
Przynajmniej być świrem to mieć jakieś własne miejsce.
Rzeczy, które posiadasz
w końcu zaczynają posiadać ciebie.
Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.
Może to tylko znak, że w istocie rzeczy nie są takie, jakimi się wydają?
Piękne istoty często są złośliwe.
Jemy, aby żyć, nie żyjemy, aby jeść.
O, styl - narzędzie tyrani! Przekleństwo!
Sypał nam się już wąs, a wraz z nim rosło przeświadczenie, że życie jest niezmiernie trudne.