Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz ...

 ...dorośli często obiecują coś, czego wcale nie mają zamiaru dotrzymać.

 Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli.

 Narrator zwykle jest po stronie swoich bohaterów, a narrator wszechwiedzący zawsze jest po stronie swoich bohaterów. Nie ma innego wyjścia: narrator wie przecież, jak wszystko się skończy, a wszechwiedza skazuje na miłosierdzie. Nie można być jednocześnie wszechwiedzącym i niemiłosiernym.
Tako rzecze chińskie ciasteczko.

 Ludzi nietrudno zrozumieć, jeśli się im bacznie przyglądamy.

 Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.

 Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.

 W życiu można liczyć tylko na siebie.A i tego nie radzę.

 [...] tylko dzieci płaczą, a mężczyźni muszą wytrwać.