Myślałem, że byłem wolny, a byłem eksploatowany.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Nie bierz życia zbyt poważnie. I tak nikt z nas nie wyjdzie z niego żywy.

 Lękliwy stokroć umiera przed śmiercią, mężny kosztuje jej tylko raz jeden.

 Są godziny, kiedy nie trwożyGrozy życia uczucie wyroczne,Czyjś promienny wzrok na nas spocznie.

 Każde rozwiązanie rodzi nowe problemy.

 Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Bo życie jest trudne. Ale staję się łatwiejsze,
gdy wokół są osoby, którym na tobie zależy.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Mały wybór w zgniłych jabłkach.