Pamięć to śmietnisko podświadomości.
Żyj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, a pracuj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
Nie jeden w życiu chciały cofnąć czas,
wcisnąć pause i replay, w tym życiu nie ma szans.
Życie płynie z prędkością spadających gwiazd.
Upadając na ziemię, żyjąc powszednim chlebem,
połykając nadzieje,myśląc że coś zmienię,
przekonując siebie i tak przeznaczenia nie zmienię.
Ubrana skromnie, ale z tą skromnością, która kosztuje grube pieniądze.
Głód to wróg, z którym cholernie trudno walczyć.
Ludzka zawiść nie ma granic. Tego się nie leczy. Nie ma na to żadnej rady - poza taką, by zwyczajnie nie zwracać uwagi na takich ludzi. Im mniej ludzie wiedzą o naszym życiu, tym jest ono spokojniejsze. Szkoda tylko, że czasem inni sami sobie dopowiadają naszą historię, chociaż pojęcia o niczym nie mają.
Serce ściska mi się z żalu na myśl,
że tak często coś tracimy, nim zdołamy zrozumieć, jaką ma wartość.
Ja nie istnieję, przypomniał sobie.
- Dwoje ma szansę przeżyć tam, gdzie jedno by padło.
