Nawet produkt czyjejś wyobraźni może mieć swoją dumę.

 To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która toczy się w mojej głowie.

 Świat jest stworzony po to, aby stać się kiedyś piękną książką.

 Nie mierzę sukcesu przez to, co udało mi się zdobyć, ale przez przeciwności, z jakimi się borykałem. Zawsze wyznaczam sobie trudne cele, dzięki czemu rozwijam się nieustannie.

 Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 Nie tylko czyn, także cierpienie jest drogą do wolności.