Jeżeli macie w sobie potwora, trzeba dać mu zaszaleć.

 Przyzwyczajony do niezdradzania się z moim wnętrzem, drętwiałem z chytrością wariata.

 A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr.
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła.

 Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej.

 Jest taki ból, o którym najlepiej nie mówić, najlepiej bowiem wyraża go milczenie

 Wiedzieć, co człowiek zrobił, a wiedzieć, kim jest, to dwie różne sprawy.

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 Świat dzieje się także we mnie, nie tylko w czasie i przestrzeni. Ja też jestem przestrzenią.

 Mamy miejsce w niebie, które na nas czeka, choćbyśmy bardzo późno tam przyszli lub zasiedzieli się w czyśćcu; nikt go nie zajmie, bo ono jest tylko dla nas; gdybyśmy nawet nigdy tam nie doszli, pozostanie nie zajęte.