I widział niebiańskie światło. Które odwzajemniało jego spojrzenie.

 Życie to nie jest czekanie na to, aż burza minie. To nauka, jak tańczyć w deszczu.

 Potrzebny jest czyjś uśmiech,aby samemu też się uśmiechnąć.

 Wyobraź sobie tragedię człowieka, który przez całe życie patrzył w gwiazdy, a potem trafił do lasu, w którym w ogóle nie ma gwiazd. A w dodatku całkiem oślepł. Nie potrafisz tego zrozumieć.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Pierwszy sekret szczęścia to emocjonalna niezależność. Wiesz, co mam na myśli? Nie można oczekiwać, że szczęście da ci druga osoba, albo że ona uczyni cię szczęśliwą. Nie możesz nawet oczekiwać, że pozwoli ci być szczęśliwą, jakbyś musiała prosić o pozwolenie czy coś. Trzeba swoje szczęście stworzyć samemu, w środku i nie pozwolić, by ktokolwiek je tknął albo odebrał.

 Zabawne jest to, jak często ludzie mówią, że za tobą tęsknią, a nie robią nic, aby się z tobą zobaczyć.

 Lepiej być biednym i dumnym niż nadal biednym lecz przegranym.

 Nie ma na tym świecie takiego kłopotu, którego nie dałoby się wyleczyć gorącą kąpielą,

szklaneczką whisky

i modlitewnikiem.

 Czasem trzeba robić rzeczy, na które się nie ma najmniejszej ochoty.

 Gdy język zawodzi, niech świadczą o tobie twe czyny.