
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią ...
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.
Pamiętaj, że zawsze możesz wstać, pierdolnąć drzwiami i odejść pewnym krokiem, nie odwracając się za siebie. Nigdy nie zapominaj o tej opcji. (Michał Kellen)
Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Myśleć inaczej to odrzucić wszystko, czego się nauczyli, wszystko, czym są.
Dobry uczynek czasem jest lepszy niż niski kredyt.
Wierzcie we mnie, a umrzecie... na zawsze.
Wszyscy się starzejemy. To rzecz oczywista, jak to, że z nieba pada deszcz.
Trumna jak sweter, ma w środku metkę.
- Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.
Każdy sam szuka własnych odpowiedzi.
Nic nie stresuje, bardziej niż ludzie. Nic nie relaksuje, bardziej niż natura. Samotność czasami jest koniecznością, by odpocząć, od zbyt wielu słów.