
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią ...
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.
Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!
Zajrzałem kolejno we wszystkie ciemne zakamarki własnego życia, żeby sprawdzić, czy nic się tam nie czai. Ale nie. Inna rzecz, że niczego się nie spodziewałem.
Stworzenie jest pieśnią pochwalną: sylabizowaną przez naukę, śpiewaną przez sztukę i niesioną przez życie.
Kłamstwo nigdy nie jest niewinne.
Radości życia rodzinnegosą najpiękniejsze na świecie,a radość, jakiej rodzice doświadczająna widok swych dzieci, jest najświętsza.
Ktoś, kto walczy ze swymi obawami, walczy z wiatrakami.
Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.
Czasem łatwiej zdobyć medal,niż potem nosić go z honorem.
Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.
Żyjemy w świecie pozorów, pozorujemy więc, że żyjemy.