Bez przebaczenia trudno żyć. Bez przebaczenia trudno nawet umrzeć.

 Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.

 Życie to nie jest oczekiwanie na moment, kiedy przestanie padać. To nauka, jak tańczyć w deszczu.

 Nie istnieje tu niedelikatność, nie istnieją nagłe pocałunki.

 To dziwne, gdy ludzie, których tak dobrze znasz, okazują się kimś zupełnie innym.

 Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?

 Kto potrafi udowodnić, że to było. Przeszłość jest śmiercią bez trupa.

 Trudno czekać na coś co wiesz, że może nigdy nie nastąpić. Jeszcze trudniej zrezygnować gdy wiesz, że to wszystko czego pragniesz.

 Nie liczy się to, ile masz lat, ani ilu mieliście partnerów. Liczy się, ile razy stawałeś na nogi po upadku, ile razy zostałeś zdradzony, lecz nadal umiesz ufać. Liczy się to, jak traktujesz innych, niezależnie od tego, jak cię traktowano. Liczy się twoja determinacja, by walczyć, mimo że wszystko idzie pod górkę.

 Kto pragnie własną młodość przedłużyć, podobny jest do czytelnika, który niechętnie chce wiedzieć, jak skończy się książka.

 Wstrzymał oddech i nasłuchiwał. Nie, myślał, nie bądź taki. Zło to nie rzecz, ono nie przenika. Przeciwnie, zło to brak czegoś. Brak dobroci. Jedynym, czego możesz się tutaj bać, jesteś ty sam.