Pomału zabijasz mnie takim postępowaniem.

 Ja się nie zmieniłam, wciąż jestem taka sama, ale nie chodzę już tam, gdzie mnie nie chcą, nie dzwonię do tych, którzy nie odbierają, nie piszę do tych, którzy mi nie odpowiadają i odchodzę z miejsc, gdzie nie jestem mile widziana.

 Samo życie, nauczyciel co wciąż karci.

 Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu.

 Dla żywych nie może być miejsca na ucztach umarłych.

 Głód to dziwne zjawisko. Otępia umysł, lecz wyostrza zmysły.

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.

 Kto zresztą wie, czy miłosierdzie nie jest najlepszą sprawiedliwością?

 Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.

 ,,Życie jest jak książka, to od ciebie zależy jak ją napiszesz ''

 Jeśli pozbawicie wasze serca umiłowania piękna, pozbawicie się całego piękna życia.