Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.
Nie proś tylko, żebym pojechał tam bez ciebie. Tego nie zniosę.
Od samego mieszania herbata nie staje się słodsza.
Nie słuchaj ludzi, którzy w Ciebie nie wierzą. Polukruj ich gęstym lukrem, by nie mogli mówić. Zwalczaj zło dobrem.
Czasem małżeństwo nie jest świętym sakramentem.
Każde rozwiązanie rodzi nowe problemy.
Niektórzy odnajdują miejsce na ziemi dopiero po swoim pogrzebie.
Spoglądam na siebie i widzę, że prawie jestem gotów. I to też będzie dobra rzecz. Sądzę, że nawet śmierć będzie rzeczą dobrą, nie dlatego, że jest zakończeniem dawnej goryczy, ale dlatego, że jak wieżę, nadejdzie jako ostatni z ostrych smaków,
które upewniają mnie, że żyję.
Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.
To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ubierali.
