Życie jest jak rzeka, nieustannie płynie, zmieniając kierunek, to spokojnie, to gwałtownie. Musimy pływać z prądem, nie przeciw niemu, i przede wszystkim pamiętać, że każda rzeka ma swój początek i koniec.
Życie zamienia się niekiedy gwałtownie, jak schodzący lawinowo stok. Wszystko przewraca się, miota, a gdy emocje opadną, trwa inny krajobraz- podobny, ale inny.
Nie należy sądzić, że człowiek jest stworzony do szczęścia. Ważniejsze są wybory, jakie podejmujemy, niż to, czego doświadczamy.
Życie jest jak rzeka, której kierunek nie jest nigdy pewny. Możemy tylko płynąć z prądem lub próbować przeciw niemu. Ale rzeka zawsze płynie, a naszym zadaniem jest nauczyć się z niej korzystać, a nie walczyć przeciwko niej.
Życie to nieustanne przemijanie, zmienność, niepewność. W każdej chwili możemy stracić to, co mamy. Świadomość tej prawdy powinna nas skłaniać do doceniania każdego dnia, do korzystania z chwili obecnej.
Życie to sztuka rysowania, nie mając gumki do ścierania. Dzisiaj jest cennym darem, takie są „tu i teraz”. Dlatego nie zatrzymuj się na przystanku zwanym Wczoraj, ani nie marz o przystanku Jutro. Żyj na przystanku zwanym Dzisiaj.
Życie to nie serie wydarzeń, które się dzieją, kiedy jesteśmy zbyt zajęci robić inne rzeczy. Życie to jest teraz i teraz. To wszyscy ludzie, których kochasz, to miejsca, które odwiedzasz, to dom, który budujesz, to książki, które czytasz i obrazy, które malujesz, to rośliny, które podlewasz.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Miłość, śmiech, szanować i być szanowanym, to najważniejsze rzeczy w życiu.
Nie wiesz nigdy, kiedy twoje życie się zmieni. Ludzie idą spać jako niewinna młodzież, tylko po to, aby obudzić się następnego ranka z nowo nabytym chromosomem Y. Idą spać jako bohaterowie, a budzą się jako tchórze. Zasypiają z pragnieniem miłości, a budzą się znanymi zbrodniarzami. Idź spać
Życie to nie jest poszukiwanie własnej osoby, ale eliminowanie tego, co nie-jestem, aby odsłonić prawdziwą istotę.
Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.
Nie jesteśmy na tym świecie, aby przeżyć, ale aby przygotować przyszłe pokolenia na owo przeżywanie. Jesteśmy bowiem niczym innym, jak tylko ogniwem w nieskończonym łańcuchu pokoleń.