Życie jest jak teatr, nie liczy się jak długo trwa, ale jak dobrze zostało zagrane.
Człowiek cierpi dość długo, aby uznać, że życie to dość prosta sprawa. Problem polega na tym, że kiedy to zrozumie, zwykle jest już na tyle stary, że zapomina, co właściwie zrozumiał.
Najgorzej jest czekać. A jeszcze gorzej nie wiedzieć, na co się czeka, albo czy w ogóle warto czekać. To jest życie.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia. Natychmiast musimy uwolnić się od nadmiernej troski o przyszłość, poprzestać na teraźniejszości i w pełni cieszyć się teraz, żyć teraz.
Życie jest zbyt krótkie, by tracić czas na pustostan. Lepiej jest zrobić coś co ma znaczenie, nawet jeśli to nie zawsze przyniesie ci sukces.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Nie ma sensu mówić o nieudanych rzutach na taśmę życia. Każdy z nich jest ważny. Każdy liczy się. Każdy jest częścią twojego filmu.
Życie bez miłości nie jest niczym, miłość bez wolności, to nie jest życie.
Życie jest grą, w której nie istnieją wygrani i przegrani. Istnieją tylko ci, którzy wiedzą jak grać, i ci, którzy się poddają. Wszystko zależy od nas samych: od naszej wytrwałości, odwagi, determinacji. Nigdy nie zostawiaj na później tego, co możesz zrobić dzisiaj.